115 research outputs found

    Concreto reforzado con nanotubos de carbono dopados con oxígeno y dopados con nitrógeno

    Get PDF
    "En éste trabajo se describen los efectos de la incorporación de nanotubos de carbono multipared en mezclas de morteros hidráulicos basados en cemento gris tipo Portland. Los nanotubos de carbono fabricados presentan modificaciones en su red hexagonal por la inclusión de átomos nitrógeno (N) u oxígeno (O) en. A este tipo de nanotubos de carbono se les denomina “nanotubos de carbono dopados”. Se eligieron este tipo de nanotubos de carbono dopados debido a que propiedades mecánicas excepcionales. Adicionalmente, se realizaron cálculos basados en la Teoría de la Funcional de la Densidad implementada en el código SIESTA (Spanish Initiative for Electronic Simulations with Thousands of Atoms) para demostrar los beneficios de usar este tipo de nanotubos Para la incorporación de los nanotubos de carbono a la mezcla cementicia se desarrolló un sistema de dispersión continua basado en energía ultrasónica transmitida por una punta metálica dentro de un tanque contenedor con recirculación forzada, los resultados de la dispersión se muestran en imágenes de Microscopía Electrónica de Barrido (SEM). Mediante micrografías SEM se reporta también la observación de alteraciones en la morfología de las estructuras producto de la hidratación del cemento gris cuando se incorporan nanotubos de carbono, además se presenta el seguimiento de la hidratación en muestras sin nanotubos de carbono, muestras con nanotubos de carbono nitrogenados, muestras con nanotubos de carbono oxidados durante las primeras 12 hrs de hidratación y muestras con nanotubos de carbono nitrogenados, esto se hizo utilizando difracción de rayos X (XRD) en las primeras 4 horas de hidratación. Los resultados relevantes producto de éste trabajo se pueden resumir como sigue: 1. El incremento de la resistencia a la compresión de las muestras llevadas a la falla de 30% respecto de las muestras de control cuando se incluyen nanotubos de carbono dopados con nitrógeno en agua con pH 7. 2. Un cambio en la morfología de las estructuras del cemento hidratado debido a la inclusión de NTC, en particular éste proceso es más evidente en el caso de la ettringuita. 3. Hay evidencia de enlace entre los nanotubos de carbono oxidados con los iones calcio que se liberan al iniciar la hidratación del cemento.""Cement pastes based on ordinary Portland cement (OPC) and commercial aggregates reinforced with nitrogen-doped or oxygen-functionalized multiwalled carbon nanotubes (MWCNTs) are investigated, nanoestructure selection was supported by theoretical result from computational calculus based in Density Functional Theory (DFT) implemented in SIESTA (Spanish Initative fos Electronic Electronic Simulations with Thousands of Atoms) code. Large area carpets (~mm2) containing aligned MWCNTs, synthesized by the chemical vapor deposition method, and a set up based in a chamber with recycling motion affected by a ultrasonic tip was designed for nanotubes dispersion, results are shown in SEM micrographs taken after dispersion time, nanotubes were dispersed during 1 and 2 hours in distilled water at pH 1 and 7. The cement pastes (with a MWCNTs content of 0.1 wt% with respect to cement powder mass) are characterized by scanning electron microscopy at an early hydration age (first hours of setting time) and mechanically characterized during the solidification process for a period of 28 days. Compressive strength results revealed that enriched concretes exhibit an increment of approximately 30% in mechanical resistance to compressive forces, which is a significant increment compared to the resistance of conventional concrete. We foresee that our composite materials based on OPC and modified MWCNTs are excellent candidates to improve the current mechanical properties of concretes. Finally, density functional theory calculations are performed in order to investigate the possible interaction between cement material and carbon nanotubes with hydration monitoring by XRD (during 4 hour) and SEM (during 12 hours) that shows a possible interaction because of the morphology changes when carbon nanotubes are present in the mix.

    Preparación de materiales compuestos mediante la funcionalización covalente de nanotubos de carbono (CNTs) con polímero

    Get PDF
    Tesis (Doctorado en Nanociencias y Nanotecnología)"En este trabajo de tesis doctoral estudiamos la preparación de nanocompositos de nanotubos de carbono (CNTs) y polímero mediante la funcionalización covalente de CNTs por adición alquílica, usando la reacción de sales de nanotubos. Presentamos los resultados de la caracterización morfológica de nanocompositos de CNTs con poliestireno (PS) y polimetil metacrilato (PMMA) obtenidos por microscopía electrónica de barrido y de transmisión (SEM y HR-TEM). Fue determinado un método para producir nanocompositos de alto porcentaje de nanotubos de carbono de pared múltiple (MWNTs). Basándonos en este método pudimos preparar nanocompositos de PS-MWNTs con porcentaje de MWNTs entre 22 wt% y 81 wt%. De la caracterización espectroscópica con Raman, fue indirectamente evidenciado un enlace covalente entre nanotubos y polímero; con FTIR fue confirmada la formación del PS. La estabilidad térmica fue determinada por TGA y DSC; los nanocompositos mostraron aumentos en Td de hasta 30°C y Tg de hasta 9°C. Compositos de PS y PMMA fueron preparados por mezclado en fundido usando 1 wt% de MWNTs, COx y CNx funcionalizados con PS y PMMA. Los compositos fueron evaluados en sus propiedades mecánicas con DMA y pruebas de tensión; en los compositos de PMMA fueron obtenidos incrementos del módulo de almacenamiento M´ de 70% usando PMMA-MWNTs, de 110% usando PMMA-COx y del 2% usando PMMA-CNx. Los CNTs actuaron como plastificantes en los compositos de PS. Presentamos además la sensibilidad que los nanocompositos de PS-MWNTs con alto porcentaje de MWNTs mostraron a vapores orgánicos y CO2. Creemos que conforme aumentó la proporción de MWNTs en los nanocompositos, la sensibilidad a vapor de CHCl3 ocurrió por interacciones con los MWNTs principalmente y que con la disminución de la proporción de MWNTs la sensibilidad implica además la formación de interacciones entre el vapor de CHCl3 y el polímero. Evidencias obtenidas con HR-TEM, XRD y Raman, mostraron la parcial exfoliación de MWNTs como consecuencia de la desintercalación de Li durante la formación de nanocompositos de PS-MWNTs con alto porcentaje de MWNTs.""In this doctoral thesis, we studied the preparation of carbon nanotubes composites and polymer through the covalent functionalization of carbon nanotubes (CNTs) by alkyl addition, using the nanotube salts reaction. We showed the results about morphological characterization of the nanocomposites of CNTs with polystyrene (PS) and poly methyl methacrylate (PMMA) obtained by scattering electronic microscopy and of transmission (SEM and HR-TEM). A method was determined to produce nanocomposites with high percentage of multi wall carbon nanotubes (MWNTs). On based in this method we can prepare nanocomposites of PS-MWNTs with percentage of MWNTs between 22 wt% and 81 wt%. With Raman characterization was indirectly evidenced a covalent bond between nanotubes and polymer; with FTIR was confirmed the formation of the PS. Thermal stability was determined by TGA and DSC, the nanocomposites showed increases in Td to up 30ºC and Tg to up 9ºC. Composites of PS and PMMA were prepared by melt blending using 1 wt% of MWNTs, COx and CNx functionalized with PS and PMMA. The composites were evaluated in their mechanical properties with DMA and tension tests; in the PMMA composites were obtained increases of M´ of 70% using PMMA-MWNTs, of 110% using PMMA-COx and of 2% using PMMA-CNx. CNTs worked as plasticizers in the composites of PS. In addition, we presented the sensibility that the nanocomposites of PS-MWNTs with high MWNTs load showed to organic vapors and CO2 gas. We think that with the increasing of MWNTs proportion in the nanocomposites, the sensibility to CHCl3 vapor occurred principally due to interactions with the MWNTs, and that due to the decreasing of MWNTs proportion the sensibility imply also interactions between the CHCl3 vapors and the polymer. Evidences were obtained by HR-TEM, XRD and Raman that showed the partial exfoliation of MWNTs as a consequence of the deintercalation of Li during the formation of nanocomposites of PS-MWNTs with high MWNTs load.

    Utilización de métodos reológicos no lineales (LAOS, OSP, 1D SAOS, 1D PARALLEL SUPERPOSITION) en la caracterización de muestras representativas de familias con características mecánicas definidas

    Get PDF
    Programa Oficial de Doutoramento en Enxeñaría Naval e Industrial . 5015V01[Resumen] La mayoría de los procesos industriales que tienen lugar sobre materiales semisólidos o líquidos se producen fuera del régimen lineal. Por lo tanto, el estudio de las propiedades viscoelásticas de dichos materiales debería ser realizado fuera del rango lineal. Sin embargo, hasta el momento, los estudios viscoelásticos acostumbran a ser realizados dentro del régimen lineal extrapolando después el resultado fuera del mismo. Los ensayos oscilatorios son básicos para una completa caracterización del comportamiento viscoelástico. Los ensayos oscilatorios se pueden realizar fuera del rango de viscoelasticidad lineal en modo cizalla oscilatoria de gran amplitud (Large Amplitude Oscillatory Shear/LAOS). Existen una serie de problemas experimentales asociados a dichos ensayos que impiden una correcta caracterización. Además, una correcta interpretación de los resultados es, en muchos de los casos, difícil de conseguir. Por este motivo se ha propuesto un nuevo método para trabajar fuera del régimen lineal. Este método se denomina superposición ortogonal (Orthogonal Superposition/OSP). En este tipo de ensayos, se cizalla la muestra con una velocidad de corte determinada y se miden las propiedades viscoelásticas en un movimiento oscilatorio perpendicular a la cizalla. Este movimiento oscilatorio está dentro del régimen lineal pero los valores de los módulos viscoelásticos son función de la velocidad de cizalla aplicada por lo que se puede estudiar cómo influye dicha cizalla en las propiedades reológicas en su conjunto. Es posible además utilizar el método OSP para producir cizalla en la muestra en dos direcciones simultáneamente de forma oscilatoria. De esta forma se puede estudiar la anisotropía de un material de forma sencilla El objetivo de este proyecto de tesis es utilizar todas estas técnicas en diferentes clases de materiales desde newtonianos hasta pseudoplásticos y viscoplásticos intentando comprender sus fundamentos, integrando los métodos y proporcionando una metodología coherente que permita una correcta interpretación de los resultados. En algunos casos, se han diseñado y fabricado nuevos útiles OSP con la geometría modificada para poder utilizarlos con materiales que responden a campos eléctricos o magnéticos.[Resumo] A mayoría dos procesos industriáis nos que hay involucrados materiales líquidos ou semisólidos, producense fora do réxime lineal. Polo tanto, o estudio das propiedades viscoelásticas deses materiais debería ser feita fora do rango lineal. Sin embargo, ditos estudios viscoelasticos normalmente están feitos dentro do réxime lineal, extrapolando o resultado despois fora do mesmo. Os ensaios oscilatorios son básicos para entender completamente o comportamento viscoelástico. Ditos ensaios podense realizar fora do rango lineal en modo LAOS (Large Amplitude Oscillation Shear / Cizalla Oscilatoria de Gran Amplitude) Existen unha serie de problemas experimentais asociados a ditos ensaios que impoiden unha correcta caracterización. Ademáis, unha correcta interpretación dos resultados é, en moitos casos, difícil de conquerir. Ë por esto motivo polo que se propon un novo método para traballar fora do réxime lineal. Dito método denomínase OSP (Orthogonal Superposition/Superposición Ortógonal). Nos ensaios OSP, a mostra é cizallada con unha velocidade de corte determinada e mídense as propiedades viscoelásticas nun movemento oscilatorio perpendicular á cizalla. O movemento oscilatorio está dentro do réxime lineal pero os valores dos módulos viscoelásticos son función da velocidade de cizalla aplicada polo que pódese estudiar cal é a unfluencia da cizalla nas propiedades reolóxicas no seú conxunto. É posible además utilizar a tecnología OSP para producir cizalla en dos direciones espaciais simultáneamente de forma oscilatoria. De esta forma pódese estudiala anisotropía dun mateiral de forma sinxela. O obxetivo de este proxecto de tesis é utilizar todas estas técnicas en diiferentes clases de mateirais dende newtonianos ata pseudoplasticos ou viscoelasticos intentando comprender os seús fundamentos, integgrando métodos e proporcionando unha metodoloxía coherente que permita unha correcta interpretación física dos resultados. Nalgúns casos, rediseñamos adaptación da Geometría OSP para poder ser utilizada en materiais que responden a campos eléctricos ou magnéticos.[Abstract] Most industrial processes occurring on semi-solid or liquid materials occur outside the linear regime. Therefore, the study of the viscoelastic properties of such materials should be performed outside the linear range. However, up to now, the viscoelastic studies are usually performed within the linear regime and then, the results are extrapolated out of it. Oscillatory tests are basic for a complete characterization of viscoelastic behavior. Oscillatory tests can be performed outside the range of linear viscoelasticity in LAOS (Large Amplitude Oscillatory Shear) mode. There are a number of experimental problems associated with such tests that prevent proper characterization. In addition, a correct interpretation of the results is, in many cases, difficult to achieve. For this reason a new method for working outside the linear regime has been proposed. This method is called OSP (Orthogonal superposition). In this type of tests, the sample is sheared with a determined shearing rate and the viscoelastic properties are measured in an oscillatory movement perpendicular to the shear. This oscillatory movement is within the linear viscoelastic range but the values of the viscoelastic modules are a function of the shear rate applied so that it is possible to study how the shear affects the rheological properties as a whole. It is also possible to use the OSP Technology to produce shear in the sample in two simultaneous directions of oscillation. In this way the anisotropy of a material of simple form can be studied The objective of this thesis project is to use all these techniques in different kinds of materials from Newtonian to pseudoplastic or viscoplastic, trying to understand its fundamentals, integrating the methods and providing a coherent methodology that allows a full physical interpretation of the results. For this, in some cases, adaptations of the OSP Geometry have been designed to be able to be used in materials that respond to electric or magnetic fields

    Estudio experimental de nanotubos de carbono dopados con nitrógeno y de óxido de grafeno

    Get PDF
    Tesis (Maestría en Nanociencias y Materiales)"En esta tesis se presentan la segunda parte del estudio sistemático de síntesis y caracterización de nanotubos de carbono dopados con nitrógeno (CNx) mediante la técnica de deposición química de vapores (CVD). Partimos de los análisis referentes a la morfología de los CNx discutidos en la sección de Antecedentes del trabajo, posteriormente con la misma metodología de análisis de resultados dependientes de la posición de la muestra dentro del reactor, se indaga y amplia las caracterizaciones de los nanotubos de carbono dopados con nitrógeno mediante las técnicas de espectroscopía (Raman, XPS, FTIR), cálculos computacionales (teoría del funcional de la densidad), magnética (curvas de histéresis), térmica (análisis termogravimétrico) y electroquímica (voltamperometría cíclica). Los análisis de resultados espectroscópicos muestran como los nanotubos de carbono dopados con nitrógeno tienen propiedades diferentes dependiendo de la posición de síntesis dentro del reactor como en el caso de la capacitancia, remanencia magnética o grupos funcionales las cuales son de interés en el caso de aplicaciones como celdas para baterías y transporte de fármacos en los nanotubos de carbono dopados con nitrógeno. Una de los beneficios de este estudio sistemático donde se colectan y estudian las muestras de CNx centímetro por centímetro a lo largo del reactor es que asimilaría a obtener muchas síntesis de CNx por separado con variaciones en pequeñas cantidades de sus especies. Esto significó que además de obtener y concatenar información del sistema por múltiples técnicas de caracterización teniendo de común denominador la posición de la muestra dentro del reactor, nos permitió distinguir a detalle la interacción, efecto y evolución que provocan los cambios de las especies de carbono, nitrógeno, oxígeno y hierro en un material nanoestructurado 1D el cual tiene propiedades diferentes de los nanotubos de carbono sin dopar. Otra de las ventajas es que en posteriores síntesis de CNx con las mismas condiciones experimentales la reproducibilidad del perfil temperatura-posición-peso se mantiene, por lo que los resultados estudiados en esta tesis son válidos en futuros experimentos donde se requiera CNx sintetizados de alguna región en específico dentro del reactor. De manera alteran se desarrolla el tema sobre desalinización de agua a través de membranas de óxido de grafeno, se describen los parámetros utilizados en la síntesis de óxido de grafeno y su variación respecto al rechazo de la solución salina con concentración de 0.2 wt. % dentro del rango de filtración por ósmosis inversa.""This thesis presents the second part of the systematic study of synthesis and characterization of nitrogen doped carbon nanotubes (CNx) by chemical vapor deposition (CVD). We start from morphology analyzes of the CNx discussed in the background section, then we follow the same analysis methodology results depending on the position of the sample inside reactor, some others characterizations have been upgrade to understand the physicochemical properties: (Raman, XPS, FTIR), computational calculations (density functional theory), magnetic (hysteresis curves), thermal (thermogravimetric analysis) and electrochemistry (cyclic voltammetry). Analyzes of spectroscopic results show how nitrogen-doped carbon nanotubes have different properties depending where the samples take place inside the reactor. We present the results in terms of capacitance, magnetic remanence or functional groups which are of interest in the case of applications as cells for batteries and drug transport in nitrogen-doped carbon nanotubes.One of the benefits of this systematic study where samples of CNx centimeter per centimeter throughout the reactor are collected and studied is that it would assimilate to obtain many CNx synthesis separately with variations in small quantities of its species. This has sense if in addition to obtaining and concatenating system information by multiple characterization techniques having a common denominator the position of the sample inside the reactor, allowed us to distinguish in detail the interaction, effect and evolution caused by changes in carbon species, nitrogen, oxygen and iron in a nanostructured material 1D which has properties different from the nondoped carbon nanotubes. Another advantage is that in subsequent CNx syntheses with the same experimental conditions the reproducibility of the temperature-position-weight profile is maintained, so the results studied in this thesis are valid in future experiments where CNx synthesized from some region inside reactor. Alternately, water desalination by graphene oxide membranes study has been developed, we focus in the parameters used in the synthesis of graphene oxide and its variation with respect to the rejection of saline solution.

    Nanomateriales basados en carbono

    Full text link
    Tesis doctoral inédita. Universidad Autónoma de Madrid, Facultad de Ciencias, Departamento de Química Inorgánica. Fecha de lectura: 19-06-0

    Funcionalización de nanomateriales de carbono: Propiedades optoelectrónicas de nanotubos de carbono y aplicaciones de nanopartículas de diamante en catálisis y biocatálisis

    Full text link
    TÍTULO: Funcionalización de nanomateriales de carbono: Propiedades optoelectrónicas de nanotubos de carbono y aplicaciones de nanopartículas de diamante en catálisis y biocatálisis. INTRODUCCIÓN: En las últimas décadas los nanomateriales han adquirido gran importancia debido a su repercusión en la sociedad. De entre los nanomateriales, aquellos basados en carbono se encuentran entre los más estudiados por sus potenciales aplicaciones. La presente tesis doctoral se ha centrado en la funcionalización de dos de los nanomateriales basados en carbono más prometedores: los nanotubos de carbono de pared única (SWCNT) y las nanopartículas de diamante (npD). RESULTADOS: En conjunto los trabajos descritos en la presente tesis demuestran que la funcionalización los SWNT puede modificar las propiedades fotoquímicas de los mismos y que los materiales resultantes presentan diferentes respuestas frente a estímulos luminosos. Por otra parte el método descrito para la purificación de nanopartículas de diamante presenta ventajas a la hora de funcionalizar de forma eficiente este nanomaterial, mejorando sus propiedades y las de sus derivados. Estas mejoras se traducen en la mayor actividad de catalizadores y biocatalizadores que usan como soporte este tipo de nanopartículas. CONCLUSIONES: En conjunto los trabajos descritos en la presente tesis demuestran que la funcionalización los SWNT puede modificar las propiedades fotoquímicas de los mismos y que los materiales resultantes presentan diferentes respuestas frente a estímulos luminosos. Por otra parte el método descrito para la purificación de nanopartículas de diamante presenta ventajas a la hora de funcionalizar de forma eficiente este nanomaterial, mejorando sus propiedades y las de sus derivados. Estas mejoras se traducen en la mayor actividad de catalizadores y biocatalizadores que usan como soporte este tipo de nanopartículas.Martín González, R. (2011). Funcionalización de nanomateriales de carbono: Propiedades optoelectrónicas de nanotubos de carbono y aplicaciones de nanopartículas de diamante en catálisis y biocatálisis [Tesis doctoral no publicada]. Universitat Politècnica de València. https://doi.org/10.4995/Thesis/10251/11099Palanci

    EL carbono y sus diferentes formas

    Get PDF
    El carbono es el sexto elemento de la tabla periódica y uno de los elementos más abundantes del universo. La formación del carbono se produce en el interior de estrellas adultas y se conoce como proceso triple alfa. Es un átomo tetravalente, y sus orbitales pueden presentar hibridación sp, sp2 y sp3 . Según cual adopten, formará un tipo de estructura diferente. Encontramos carbono puro en estructuras cristalinas como el diamante y el grafito o en estructuras amorfas como el mineraloide shunguita. También podemos encontrarlo combinado con otros elementos formando, por ejemplo, la calcita. Otra gran fuente de carbono son los combustibles fósiles como el carbón. En estado sólido, según el grado de carbonificación y grado de pureza, podemos distinguir entre: antracita, hulla, subbituminoso, lignito y turba. En estado líquido, el petróleo, es la principal fuente de energía del planeta y de su destilación se obtiene el combustible fósil de menor impacto medioambiental, el gas natural. El carbono es el componente principal de la lignina y la celulosa y además forma parte de esqueletos de moluscos, equinodermos y crustáceos. Está estrechamente ligado a los biocombustibles, donde destacan bioetanol y biodiésel, de gran interés como alternativa a los recursos no renovables. Del carbono podemos obtener gran cantidad de materiales con diversísimas aplicaciones en el mercado, desde cauchos, plásticos y bioplásticos o carbón activado. Por último, podemos encontrar carbono en variedad de estructuras multiatómicas denominadas formas alotrópicas que pueden ser tridimensionales (diamante y grafito), bidimensionales(grafeno), monodimensionales (nanotubos) o de dimensión casi atómica (fullerenos).Universidad de Sevilla. Grado en Farmaci

    Nanotecnología y sus potenciales aplicaciones en microbiología

    Get PDF
    Tanto la nanotecnología como la nanociencia tratan sobre el estudio de materiales y objetos a escala nanométrica. Los nanoobjetos y nanomateriales están constituidos por nanopartículas (NPs). Las NPs son aquella parte diminuta de la materia que presentan una o más dimensiones externas en el intervalo de tamaños comprendido entre 1 nm y 100 nm. La síntesis de NPs se puede llevar a cabo mediante métodos físicos, químicos o biológicos. Estos últimos son respetuosos con el medio ambiente y evitan la producción de químicos tóxicos que en la mayoría de los casos resultan perjudiciales para la salud. Además los métodos biológicos son ventajosos en cuanto a su rentabilidad y bajo consumo energético. Las NPs pueden ser sintetizadas por distintos tipos de microorganismos incluyendo bacterias, levaduras, hongos y virus. Los microorganismos son capaces de sintetizar NPs metálicas, NPs compuestas por óxidos, y NPs con propiedades semiconductoras. En el ámbito de la microbiología, las NPs presentan aplicaciones en áreas muy diversas tales como el tratamiento de aguas (inhibiendo el crecimiento de microorganismos y la formación de biofilms), la microbiología alimentaria (evitando el desarrollo de microorganismos causantes de contaminación alimentaria), la detección de microorganismos (a través de ensayos inmunológicos basados en reacciones especificas antígeno-anticuerpo se puede detectar la presencia de microorganismos en distintas muestras de analito), entre otras. Las NPs se emplean también en el campo clínico como antimicrobianos y para combatir la resistencia a antibióticos debido a su mecanismo de acción particular que difiere de los antibióticos convencionales. Los mecanismos de acción a través de los cuales las NPs actúan como antimicrobianos son muy variadosUniversidad de Sevilla. Grado en Farmaci

    Tácticas supramoleculares para el desarrollo de nuevos biosensores, agentes de transfección y nanoimpresión molecular

    Get PDF
    Se han diseñado estructuras supramoleculares con enlaces covalentes dinámicos para la aplicación en sensores, agentes de transfección y para la construcción de materiales. Debido a la reversibilidad del enlace covalente dinámico (alquiloxima e hidrazona) se puede incorporar este enlace en el diseño de ciclopéptidos. De esta forma, mediante el uso de condiciones de reacción suaves se puede funcionalizar el nanotubo mediante diferentes estrategias sintéticas. Además, gracias a la versatibilidad de esta química, se pueden diseñar péptidos anfifiílicos en el transporte de nucleótidos a través de vesículas unilamerales. Mediante esta estrategia, se ha diseñado péptidos catiónicos con enlaces O-alquilhidroxilamina e hidrazida capaces de capturar colas hidrofóbicas para mediar el transporte de ácidos nucleicos. A partir de esta estrategia, se puede usar otro tipo de moléculas penetrantes que contienen estas características, por ejemplo, polímeros anfifílicos conteniendo el enlace hidrazida. Los polímeros anfifílicos se pueden diseñar de una forma sencilla y eficiente capaz de complejar ácidos nucleicos (siRNA y plásmido), y llevar a cabo el objetivo concreto de la internalización celular
    corecore